Tijd voor een nieuw Present.Je.Kunst. Tijd voor batik. Je moet er echt de tijd voor nemen hoor. En er ruimte voor apart houden. Ik heb een klein tafeltje voor mijn raam gezet, waar mijn spulletjes kunnen blijven liggen. Lekker in de zon, zodra die besluit om tevoorschijn te komen.
Tja, en dan kijk je uit op de vliet en krijg je vanzelf een idee in je hoofd.
Ik heb eerst een schetsje gemaakt met de volgorde van de kleuren die ik wilde gebruiken.
Lichtblauw voor de lucht.
Geelgroen voor het riet en de leliebladen in het water en de sprietjes en de takjes op het gras.
Groen voor het gras aan beide zijden van de vliet.
Blauwgrijs voor het water.
Ik batik met de Tobasign verf waar ik het mee geleerd heb bij de cursus van
Rita Trefois. Hier moet je eerst een verdunningsmiddel op de stof smeren zodat de verf beter vloeit, drogen, dan per kleur je werk fixeren met een fixeermiddel. En dat moet dan weer een uur inwerken, en daarna moet je het uitspoelen en weer drogen, nou ja, tijdrovend dus.
Ik heb een klein spanraam met een stuk oud laken en een groot spanraam met dunne katoenen stof opgespannen. En ik heb steeds eerst het kleine werk gemaakt om te kijken hoe het lukt voor ik het grote werk heb gedaan.
Een oud laken zuigt veel meer en sneller verf op en zorgt er voor dat het niet mooi egaal wordt. Ik heb er met de tjanting een klein lijntje was op gedaan zodat het niet teveel uitloopt. Niet goed gelukt, zoals je kunt zien.
De lap dunne katoenen stof zuigt veel minder verf op. En omdat het een grote lap is kun je met een brede schuimkwast de verf opbrengen. Lichtblauw voor de lucht dus. Als dat droog is doe je er fixeermiddel op en laat je dat inwerken. Daarna schoonspoelen. Het spanraam is 65 x 65 cm, dus dat kun je niet spoelen in de gootsteen, maar wel onder de douche.
Daarna heb ik zo ongeveer de grootte van het presentje kunst uitgetekend met een zacht potlood en met was de lijntjes getrokken. Ik had nog plek over, dat heb ik opgevuld.
De lucht wilde ik blauw houden en dat heb ik afgedekt met was.
Het is een vreselijk onhandige maat, dus ik heb eerst de ene kant gedaan en daarna het raam omgedraaid om de andere kant te doen.
Geelgroen er op. Dit lijkt bijna op een schilderij, maar komt gewoon omdat de katoen te snel de verf opzuigt.
Maar je kunt natuurlijk ook de kleur een beetje intensiever of lichter maken door te spelen met verdunnen of een drupje andere verf erdoor of 2 laagjes verven voor de fixatie.
Wat geelgroen moet blijven bedek je met was. Ik heb met potlood de lijntjes nog een keer aangegeven.
Als het droog is lichten de kleuren weer op. Fixeren, inwerken, spoelen, drogen....
Zo handig, het kleine randje kun je gebruiken om even een proefje met de kleuren te doen.
Het fixeermiddel is een beetje stroperig, je kunt het een beetje zien glimmen. Je moet het daarna wel schoonspoelen met handschoenen aan, want je krijgt er hele droge rasperige handen van.
Groen voor het gras aan beide zijden van de vliet er over. De vliet iets minder dik geverfd, want daar moet later nog een kleur over.
Was over de kleur van het gras. Helaas vergeten een foto te maken. Fixeren, drogen...
En daarna blauwgrijs voor de kleur van de vliet. Fixeren. En dan alles in de pan met soda ash, savon de Marseille en maïzena koken om de was er af te halen. Spoelen in koud water. Herhalen. Drogen.
En toen vond ik de lucht te saai, dus die heb ik nog bijgewerkt, fixeren, spoelen, knippen, strijken.
Dan de vogel:
Een lapje organza en een stukje wateroplosbaar folie in een borduurring. Op de folie kun je makkelijk een tekening overtrekken.
Dit borduur je op de naaimachine met het borduurvoetje.
Uitknippen en even in het water leggen zodat de folie oplost.
Dan de restjes organza die nog uitsteken wegsmelten met een hot gun.
De vogel en kleine rode besjes er op naaien met transparant garen.
Voorzichtig de boel vastplakken op transparante lampenkapfolie en de randjes bijknippen.
Pfff, klaar...
... en inpakken!
