Vrij, eindelijk uit het ei!

 Het volgende thema van de Uitdaging is: VRIJ.

Teunie had ons een envelop gestuurd met allemaal stofjes, draadjes, kraaltjes, enz. en een aantal steekwoorden/zinnen.

En de opdracht was Vrij, in alle opzichten, de grootte, het onderwerp, wel met het gebruik van minimaal 6 dingen uit het pakketje.

Ik had eerst allerlei ideeën over gevangen en vrij (beetje beroepsgedeformeerd door mijn werk bij de rechtbank), maar ik vond de onderste lap zó mooi dat ik het zonde vond om die in stukken te knippen.

Hetzelfde groen zie ik in de vliet als ik naar buiten kijk, dus ik ben naar foto's gaan zoeken die ik gemaakt heb van 'mijn' stukje vliet.

Ik had nog wel een lap blauw, die ik samen met de wol in een verfbad had gegooid en dat past mooi als lucht bij het water.

Met de naaimachine heb ik wat wolken 'geborduurd'. 

Daarna heb ik veel lapjes op vliesofix gestreken en geknipt en hier en daar uitgelegd op de lap stof.

Met een zig-zag steek met de vrije hand op de naaimachine de golfjes gemaakt. De schaduwen op het water heb ik gemaakt door organza met de punchmachine een beetje in elkaar te frommelen en die schaduwen met een iets donkere kleur golfjes vast te zetten.

Ik heb een eerste laag riet met gele lis op de stof gestreken, wat draadjes jute er bij gedaan, een laag riet met de naaimachine er op geborduurd, de tweede laag riet hier en daar met de punt van het strijkijzer vastgezet en nog een laagje met de naaimachine geborduurd.

Van de lap voile heb ik voorzichtig de takjes uitgeknipt, op de stof gestreken en met de naaimachine zonder draad doorgestikt om het net een beetje meer te accentueren. 

Ik ben vergeten aparte foto's te maken van de waterlelies, maar hier en daar zie je ze uitgeknipt en er op gestreken. De witte leliebloem heb ik in het midden met de punt van het strijkijzer gestreken en vastgezet met een kraaltje. Het bosje groen-geel in het midden is gemaakt van weefafval uit het textielmuseum en uit elkaar gedraaide wol. 

Moeder (of vader) meerkoet is gemaakt van zwarte stof met het soort van sinamay er over en opgevuld met een bolletje fiberfill. Een kraaltje als oog en met acrylverf de snavel geverfd.

Voor het kleintje heb ik een ministukje rode stof en gele schapenwol gebruikt en zwart glimmende wol. De boel met een draadje vastgenaaid en een zwart kraaltje voor het oog.

Het nest is gemaakt van allerlei restjes draad, jute en rommeltjes, net zoals de meerkoetennesten zijn. Twee halve (paas-) eitjes er op gelijmd. 

De rechter bovenhoek was een beetje flets, daar heb ik met blauw garen nog een paar extra wolken geborduurd. 

Hier en daar nog een klein borduurseltje met het groene garen voor wat extra gras aan de waterkant en wat kleine kraaltjes op het water voor de schittering van het zonlicht. En klaar. 40 x 92 cm.

Ik ben VRIJ!

Zei het pulletje blij

Eindelijk uit het ei

Mama, wacht op mij!

Ergens in de maand mei.

De Trap

Het is de eerste keer dat ik mee mag doen met De Uitdaging. Het thema voor deze keer is Trap, werkstuk van 40 cm breed x 60 cm hoog.

Trap.... ik dacht als eerste aan de trappen van de poldermolen, lange steile hoge trappen. 's Ochtends nog doodeng en 's middags ren je ze bijna op en af. Ik was niet lang voor het begin van mijn werkstukje voor het eerst bij de poldermolen om als molengids rondleidingen te doen. 

Maar al gauw had ik mijn moeder in gedachten, die slechts honderdduizend keer zei: Nooit met lege handen naar boven! Tja, en zelf heb ik dat ook wel honderdduizend keer gezegd tegen mijn kinderen. Wie niet. Nog altijd liggen er veel spullen op mijn trap.

Dus het subthema van de Trap is: Nooit met lege handen naar boven.

Je begint met overal trappen te zien, rechte trappen, ronde trappen, vooraanzicht, zijaanzicht, tegen een muur, losstaand. Op pinterest zag ik een mooie tekening van een ronde trap. Die heb ik als basis genomen.

https://es.pngtree.com/freepng/hotel-curved-staircase_4667679.html

Ik heb het eerst uitvergroot op ruitjes papier en gekeken hoe traptreden nu eigenlijk in elkaar zitten.

Ik heb de treden en de zijkanten apart uitgetekend, gespiegeld en overgenomen op vliesofix.

Maar eerst de ondergrond...

Voor de muur heb ik een lap stof in de verfpan gestopt, waar ik wol in aan het verven was voor een workshop. Ik had de kleur van mijn eigen muur in gedachten, maar dat is niet helemaal gelukt voor de lap stof

Het is iets wat volgens mij katoen/polyester is, want het kwam er vlekkerig uit (gemarmerd zullen we maar zeggen). Maar ik vond het mooi genoeg. Ik heb het mooiste stuk gebruikt voor de achtergrond. 

Voor de vloer heb ik grijze meubelstof gebruikt. Ik heb het midden van de trap bepaald op de stof en van daaruit ben ik de tegels gaan stikken. Je ziet maar net een kleine bolling van de stof die de tegels moet voorstellen. Niet overheersend, de stof is al overheersend genoeg. 

Een donkergroen lintje als plint.

Dan de trap er op. Ik heb de zijkanten uitgetekend, daarna overtrokken op vliesofix en vervolgens op een lap donkerbruine stof gestreken. 

Hetzelfde gedaan met de treden, maar dan op lichterbruine stof. Ik heb de treden in accordeon gevouwen en gestreken. 

De bovenkant van de treden heb ik heel licht met geel inktensepotlood iets lichter gemaakt. En de voorkant van de traptrede heb ik met een heel dun randje gestikt. 

De linkerzijkant heb ik op de lap gestreken en gestikt. Dan de traptreden erop gestreken en in de vouw aan de achterkant op de stof gestikt. Ik heb een klein zigzagje aan de linkerkant genaaid. Daarna de rechterzijkant  er op gestreken en gestikt.

Voor de trapleuning heb ik een oud linnen lintje gestikt, weliswaar zonder spijlen, maar het lintje is zó mooi.

Ik had net een workshop 'verweerd opgepoetst' bij Eke Krug gevolgd, met veel tyvek, angelinavezels, krimpfolie, mylar, hot spots, enz. Dus ging ik aan de slag met de spiegel. Ik heb een stukje tyvek met rood-bruine textielfverf geverfd. Mijn oude strijkijzer verhit niet zo goed meer en zo kon ik niet goed de bubbels krijgen die ik in gedachten had, dus heb ik het met een hotgun wat meer op laten bollen.

Het spiegelglas had ik eerst met zilverfolie op vliesofix gedaan, maar dat kreukte te veel. Dus heb ik het nog een keer gedaan met krimpfolie, dat ging beter. Rechthoekje uit de tyvek gesneden, folie in het midden. Eerst met een stiksteekje strak langs de rand van de spiegel vastgenaaid, daarna met vrij machinaal borduren de rest van de spiegelrand vast genaaid.

Van het uitgeknipte middenstuk tyvek heb ik de vorm van een vaas geknipt. Eerst heb ik met vrij machinaal borduren de vaas vastgezet. Maar die werd te plat, dus heb ik met dikke borduurwol strepen geborduurd om hem wat meer volume te geven. 

De bloemen heb ik met de verdwijnstift op katoen getekend en op een ondergrond van dun fiberfill in de borduurring genaaid. Met het strijken om de verdwijnstift te laten verdwijnen is de fiberfill een beetje gekrompen of gesmolten, waardoor de bloemblaadjes een beetje opbollen. Ik heb ze gekleurd met penseelstiften van de action. Uitgeknipt en met een paar steekjes met de naaimachine vastgezet.

Dan heb ik alleen de kleine accessoires die altijd op de trap staan er bij geknipt en vast gezet.

Uiteindelijk geen kleerhanger, die was niet in de goede verhouding tot de bloemen.

Nu de rand nog. Daar zit ik altijd tegenaan te hikken. Met de naaimachine stroopte alles op, dus heb ik er maar een keer de tijd voor genomen en de boel met het handje gedaan. Ik heb van het restje bruin van de trap biaisbandjes geknipt en een klein randje gemaakt. 

En dit is het geworden.

Textielkaart Yayoi Kusama

 Yayoi Kusama is een Japanse kunstenares die bekend is om al haar stippenwerk. De polkadot queen. Het is fascinerend.

In de facebook textielkaartengroep word je iedere maand door een andere kunstenaar geïnspireerd, in januari Yayoi Kusama dus.

Ik heb besloten om een kaart met paddenstoelen te maken. Dit was mijn voorbeeld:

Yayoi Kusama, Mushrooms, 2005, acrylic on canvas, 24.5 x 33.5 cm | 9 5/8 x 13 1/4 inch

Ik heb organza op vliesofix gestreken (tussen 2 vellen bakpapier, anders plakt alles aan je strijkijzer).

Kun je het kunststof laagje van de vliesofix zien?

Daarna heb ik het laagje vliesofix op een lapje katoen gestreken. Katoen brandt en smelt niet zo gauw.

Met een soldeerbout met een dun puntje heb ik streepjes getrokken op het organza. Dat smelt dan weg. En zo krijg je een mooie achtergrond. Je ziet de stof van de katoenen basis.

Wel uitkijken met de rand van de soldeerbout. Hier had ik de soldeerbout te schuin gehouden en smolt het organza op plekken waar ik het niet wilde.

Toen ben ik eerst maar gaan oefenen op een ander lapje, want het is echt even wennen om rechtop te werken met de soldeerbout.

De steeltjes en hoedjes van de paddenstoelen heb ik uitgeteken op de papieren kant van de vliesofix.

Dit heb ik op verschillende kleuren lapjes gestreken. Het papier er af gehaald en daarna (weer tussen 2 vellen bakpapier) op de kaart gestreken.

Yayoi Kusama heeft er geen zwarte randjes om heen geverfd, dus is heb ze niet vastgenaaid, alleen gestreken. De effen stofjes heb ik met acryl stiften stipjes gegeven.

Ik heb op de achterkant nog een stukje stevig strijkvlieseline gestreken, de boel op maat gesneden, een lapje voor de achterkant ook op maat gesneden. De kaart eerst met een klein zigzagje omgenaaid en een 2e keer met een brede, dichte zigzag afgemaakt. Door de glim van de organza is de laatste foto niet zo mooi gelukt, maar vooruit, het gaat om de techniek.