zaterdag 29 mei 2021

De K van Kat

 Ik wilde eerst een klaproos maken, maar tijd tekort. Toen dacht ik aan een kip, die ik ooit wel eens gemaakt had voor een swap, maar ik kon de foto's niet vinden. Ik zag echter wel mijn KAT.


Tijd om te praten over brandschilderen. Ik had bij de G al wel eens geschreven dat ik ook wilde leren brandschilderen om een ruitje met een molen opnieuw te kunnen maken. Enfin, ik heb een leuke workshop gedaan, machtig interessant, maar dit is echt niets voor mij. 

Je zoekt een patroontje op en leg dat onder het glas. Met een kroontjespen en een dun penseeltje trek je dat over met een speciale inkt. Je kunt er met een kwastje nog een dun laagje er over vegen. En je kunt allemaal kleurtjes maken. Tot zover gaat het wel.  

Je maakt eerst de lijnen. Stoken in de oven (en af laten koelen). Dan maak je wat accenten of een achtergrond. Stoken (en dit duurt gewoon steeds een paar uur en moet dan weer een paar uur afkoelen). Kleurtje, stoken, ander kleurtje, stoken. Pffff. 

Dan probeer je een gebrandschilderd ruitje in een glas in lood raampje te doen en barst het! Pffffffff.

Dus het is gebleven bij deze ene workshop. Het is prachtig om te zien, niet om te maken.

maandag 24 mei 2021

wol verven met fluitenkruid

 Afgelopen week tijdens een droge dag heb ik samen met kleinzoon fluitenkruid geplukt. Dat groeit momenteel in overvloed overal langs de weg. Ik krijg daar altijd zo'n fijn voorjaarsgevoel bij.


Het is makkelijk, je hoeft niet op te letten of je netjes plukt, alles mag mee, bloemetjes, blaadjes en steeltjes. 


Voor 100 gram wol heb je 400 gram bloemen nodig. Dat is een half tasje vol. 


383 gram, dat past net in mijn pannetje. 

Doe er water bij en laat het een uurtje zachtjes koken.


Net geen 100 gram wol, dat past precies bij net geen 400 gram bloemen. Ik rol de wol altijd op als ik het van de kaardemolen haal, dat vind ik makkelijk opbergen.


Doe de wol in een bak met lauw water en doe er wat aluin door (15 gram per 100 gram wol geloof ik). Dit heet voorbeitsen. Door de aluin gaan de vezels in de wol open en houdt het de kleur beter vast. Door het lauwe water lost de aluin beter op. Aluin kun je gewoon bij de drogist bestellen.


Eigenlijk moet je dit een nacht laten weken, maar dat was ik dus vergeten. Uiteindelijk heeft het een uurtje of 2 staan weken.


Na een uurtje koken heb ik de boel af laten koelen, het fluitenkruid gezeefd door een stuk vitrage en het kookvocht opgevangen. 

Het kookvocht heb ik weer in de pan gedaan met de wol en de planten in de vitrage erbij. Voorzichtig breng je dat tegen de kook aan. Niet roeren, want heet water en beweging laat de wol vervilten. Een uur laten pruttelen. En dan weer rustig af laten koelen. Niet meteen uit de hete pan onder het koude water, want dan gaat het, jawel, vervilten.


Kijk eens hoe mooi geel dit is geworden. Ik heb 2 van de 3 rolletjes wol geel gehouden, nog even gespoeld en laten drogen.
Daarna heb ik nog een half theelepeltje ijzersulfaat in het kookwater met het derde rolletje gedaan en dit nog een nacht laten staan. De volgende dag was het geel een mooie mosgroen geworden.


vrijdag 14 mei 2021

De J van Crea 2021 Challenge

Ik wou eerst de J van juwelen doen, maar daar heb ik het bij de F van fusen al over gehad. Al heb ik het zelf liever over glassieraden. 


Of de J van Jacobsschelp, maar ja.... die had ik niet in huis. Ik heb er wel een mooi voorbeeldje van, gevonden op pinterest.


Dus wordt het gewoon de J van Jozef, Maria en Jezus. Met kerst sta ik meestal wel ergens op een kerstmarkt. Ook organiseer ik samen met een paar anderen een winterfair, maar dan heb je geen tijd om zelf met spullen aan een tafel te gaan staan. Voor de kerstmarkten maak ik altijd wel een aantal stalletjes van glas-in-lood. Hier gebruik ik meestal een u-profiel voor, zodat je een mooie gladde buitenkant hebt.







woensdag 5 mei 2021

Crea challenge 2021 De i van iris



Een foto van Pinterest, geprint, op de lightpad overgetekend

en de stukken uitgeknipt

nagetekend op het glas

en uitgesneden

even kijken of alle stukken kloppen

de randjes slijpen

vastzetten met spelden zodat het niet meer gaat schuiven
koperfolie om de stukjes glas
de stukken aan elkaar solderen en tobben om de staak er aan vast te solderen


zwarte patina erop en poetsen

Ik ga er zeker nog een maken; zo heb ik altijd bloemen in mijn tuin.





























dinsdag 4 mei 2021

De koperen knop en de tentoonstelling Textielgoed gemaakt en gemerkt

 

De koperen knop is een museum in Hardinxveld-Giessendam. Vorig jaar wilden we met onze CnutselClub een keer naar een tentoonstelling gaan, maar helaas...
Ergens in november zag ik dat er een kijkdag was voor mensen die mee willen doen met een expositie: Textielgoed gemaakt & gemerkt. Daar heb ik me voor opgegeven en ik mocht langskomen. Op de zolder lagen allerlei pronkrollen, schoolwerkjes en oefenlappen. Zó leuk!










Toen ben ik na gaan denken of ik zoiets in een oud-nieuw werkstuk kon maken. Ik had ooit eens in een kringloopwinkel een boekje gevonden. Het moet zo ongeveer in 1925 uitgegeven zijn. Hier kun je wat lezen over de geschiedenis van de mode-vakschool van mevr. Hendrikse-Knapen.


Ik wilde wel zo'n ouderwetse onderbroek of klepbroek maken. Ik heb er verschillende gezien toen ik nog de textielcollectie van het streekmuseum in de Hoeksche Waard beschreef. 




En zo'n onderbroek stond ook in dat boekje.


Helaas zonder de tekeningen er bij. Deze foto heb ik van de site van de modevakschool gehaald.


Dus ja, ik ben maar wat gaan proberen... met een tekening op een a4'tje en patroonpapier en een oud hoeslaken waar een scheur in zat. 








De taille was nogal ruim, de kuiten een beetje te strak en er mocht nog wel een tailleband bij. Dus heb ik het patroon nog een beetje aangepast.

Ik had van mijn vriendin Françoise wel eens wat écht oude lakens gekregen. Ik weet niet altijd of het katoen of linnen is. Maar ik vond een stuk dat groot genoeg was om er een broek van te maken.


Wat nog niet altijd meeviel :-)


Tja, en toen gingen alle winkels weer dicht en moest ik uitzoeken uit de spullen die ik in huis heb om de boel verder te maken.


Ik vond nog een bolletje mooi dun garen waarmee ik een randje met vlinders kon haken voor onder aan de pijpen. Daar haak ik iedere keer een vlindertje als ik op een zitting moet wachten op de rechtbank. Wonder boven wonder bleek het vlindertje precies in dezelfde kleuren uit te komen. Roze, wit en een beetje mintgroen. 

Wat een hobbezak, zeg! Voor- en achterpand zijn uit 1 stuk, zoals in het boekje staat. De naden middenvoor en middenachter en de beennaden heb ik met de lockmachine genaaid. En aan de zijkant moet een split komen. De zoom aan de onderkant van de pijpen zijn de zomen die in het laken genaaid zaten. Daar heb ik niets aan gedaan, zodat de broek zo lang mogelijk bleef. 





Toen moest ik weer even heel hard nadenken hoe ik ook alweer splitten moest naaien. Héél lang geleden had ik dit geleerd toen ik een koude oneindige Franse winter lang naailes had gehad bij een non. Dit moest weer met een ander lapje, maar dat komt toch aan de binnenkant te zitten. En de band was ook nog van een ander lapje. Maar het is gelukt.

 Ik heb in het voorpand 2 plooien gemaakt en in de band aan de achterkant heb ik 2 knoopsgaten gemaakt en daar knoopsgatenelastiek door gehaald. Ik had nog een paar oude knoopjes die ik ooit in Frankrijk op een rommelmarkt had gekocht in een mooi doosje.


Het randje aan de onderkant van de pijpen is precies 10 vlinders lang. Er moeten nog voelsprieten aan geknoopt worden. Het gehaakte randje heb ik met de hand aan de zoom vastgenaaid. 


En toen de versiering: iets met lint borduren in ieder geval, maar wat....




 



Iets met vlinders en bloemen of libellen. Ik heb verschillende voorbeelden gemaakt en heb lintjes en draadjes opgezocht die bij het gehaakte vlinderrandje pasten.
En toen maar begonnen...


En nog maar een keer passen om te kijken waar de vlinders kunnen komen..


Dit zijn ze uiteindelijk geworden.


Van vriendin Lida kreeg ik een lap roze linnen die er erg goed bij paste. De winkels waren nog steeds dicht en ik vind het moeilijk om de kleur via een website uit te zoeken. Daar heb ik een simpel bloesje met aangeknipte mouwtjes van genaaid.


Met verdwijnstift heb ik er een libelle op getekend en daarna heb ik het met lint geborduurd.



Dit is het uiteindelijke resultaat.




Met nog wat detailfoto's:




En wat accessoires in de maak:


Van het beursje heb ik hier een patroon gemaakt, naar een oud beursje uit het streekmuseum Hoeksche Waard. De oorbellen zijn een oefening in naaldfrivolité. De kleinste gehaakte vlinder wordt omgetoverd tot kettinkje.

O ja, de tentoonstelling heet Textielgoed gemaakt en gemerkt. Ik zal er nog ergens mijn initialen in borduren.... Nu hopen dat de tentoonstelling in september doorgaat.