Nog meer wit, nu 50 x 50 en abstract

 

Iets abstracts, 50 x 50 cm, wit.

Begin met papier te oefenen: vouwen, knippen, plakken, scheuren, verfrommelen...., zei Laetitia.

Nou, dit is een goede oefening om me uit mijn comfortzone te trekken. Pfff, alleen wit, groot en papier.

Net een ijshoorntje met teveel topping, was het commentaar van een van de dames van mijn club.

Nou, dat grote werk met papier is het niet voor me. Ik ben toch weer terug gegaan naar mijn comfortzone. Oefenen op kleine lapjes, 20 x 20 cm. Mmmm, hier kwam ik niet verder mee.

Toen kwam er een verf-knip-borduur-week langs op facebook. Abstract, dus proberen maar.

Tja, wel grappig om te doen, maar of ik het nou leuk vind? Het is me vooral opgevallen dat ik Talens verf blijk te hebben (Talens zit in mijn hoofd door een aantal tolkdiensten voor Talens)

Nog een poging, met een kleurenafdruk van de gelliplate. Briefkaart formaat. Ik ben het lapje stof kwijt, dus ik kan het eindresultaat niet laten zien. Jongens, wat kan een mens een tijd doorbrengen met het zoeken naar een lapje! Ik vind dit wel leuker dan het knippen en elders weer vast naaien. 

Ik doe op onregelmatige basis ook mee met "les 52 blocs embellis" op facebook. Verschillende technieken om quiltblokken, maar dan anders te maken. Daar hadden we dit blok wat me aan smockwerk doet denken.

Dat heb ik nog een keer in het wit gedaan, met smalle randjes en bredere randjes, met golvende lijnen.

En toen nog een keer met een golfbeweging, maar dat vind ik uiteindelijk niet mooi.

Bij het natuurbezoekerscentrum werd ik geïnspireerd door een tweetal dingen, maar dit niet uitgewerkt.

Ten slotte is dit niet abstract, of toch wel?

De tijd gaat door, een probeersel van verschillen stoffen, 50 x 50 cm.

Met wat bloemetjes uit vitrage

Met rolletjes

Restjes garen in een kluwen

Bloemen van organza met gesmolten randjes

Ik vond nog een oud kussensloop met een geborduurde rand en een geheel doorgesleten vergeeld middenstuk. Dat heb ik in stukken geknipt en gescheurd. Daar heb ik een tweede probeersel van gemaakt. Ik vind de gescheurde reepjes wel leuk kronkelen.

Het doet me denken aan water met riet en pompeblad.

Het is nog niet af, ik kijk wel hoe ver ik kom. Zaterdag ga ik weer naar Laetitia. En dan hoor ik wel wat ze er over te zeggen heeft.