Het thema is deze week: Rood. Mijn lievelingskleur, van rood en alle roodtinten (roze, oranje, paars, enz) word ik vrolijk.
Ik hou van rode zonsondergangen, van roodborstjes, van rode besjes, van rood blad in de herfst, van rode bloemen. En zo zat ik na te denken op mijn luie stoel, keek ik naast me en zag ik het kerstboeket dat maar niet verlept.
Amaryllissen, prachtige bloemen! Via Google kun je mooie afbeeldingen vinden om beter te kijken hoe ze in elkaar zitten. Ik ga weer een textielkaart maken van 10 x 15 cm.
Ik heb wat kleine restjes rode wol bij elkaar gekaard tot een geheel.
Het is een beetje rommelwol, maar dat geeft niet; ik heb maar kleine stukjes nodig.
Kleine plukjes in de vorm van bloemblaadjes, met water en zeep tussen bubbeltjesplastic, voorzichtig wrijven tot het gaat vervilten. Bij het vervoer naar de heetwaterkraan in de keuken raakte ik een blaadje kwijt, magic!, nooit meer teruggevonden. Gelukkig heb ik maar 6 blaadjes nodig.
Door de blaadjes te strijken vervilten ze nog net iets meer en bovendien droogt het sneller. Ik heb ze op maat geknipt, want een textielkaart is toch maar erg klein.
En daarna heb ik ze met de viltnaald in elkaar geprikt.
In het hart van de bloem heb ik een plukje bruine wol geprikt, die zie je er aan de onderkant tussenuit piepen.
En toen de ondergrond.
Met waterpastels van Talens en van de Action heb ik de stof ingekleurd met diverse kleuren rood. Ik kon zo gauw geen groot verschil tussen de 2 merken ontdekken, maar ik gebruik het voor het eerst.
Met water heb ik toen de kleuren uitgesmeerd.
En met groene textielstiften en rood stiksel heb ik de bladeren op de ondergrond getekend.
Met de viltnaald kreeg ik de bloem niet op de katoenen ondergrond geprikt, dat heb ik met de punchmachine gedaan. Handig als je al die apparaten hebt. De meeldraden heb ik met een paar steekjes vastgemaakt.
Daarna heb ik met de viltnaald nog wat extra donkere wol er tussen geprikt om het hart weer mooi te maken.
En zo ziet het er dan zo'n beetje uit. Het was een druilerige regenachtige dag, dus de foto is bij het raam gemaakt. Niet geweldig gelukt.
Het wordt een beetje een hobbelige kaart. Met een stevige stof aan de achterkant trekt het vast wel een beetje recht.
Nou, ik vind hem wel leuk, maar inderdaad veel te groot om als kaart op te sturen.
In een klein fotolijstje wordt het een mooi kunstwerkje.