Creative Challenge Contest 2 Pachamama

 Voor 17 januari moeten de foto's ingestuurd zijn en van 18 tot 26 januari wordt er gestemd door de bezoekers van de website. Ik ben vooral benieuwd naar de feedback van de jury. Nu stuur ik 2 stukken in, ik ben benieuwd welk werkstuk behandeld wordt. 

Nu Pachamama:

Pachamama (letterlijk: “Moeder Aarde” in het Quechua, de belangrijkste voertaal van het Inca-rijk waarin pacha: aarde betekent en mama: moeder) is de belangrijkste godheid voor de inheemse bevolking van de centrale Andes van Zuid-Amerika. Pachamama is de godin van de vruchtbaarheid. De godin van zaaien, planten en oogsten. Zij is een altijd-aanwezige god die het leven op aarde voedt en haar ook kan doen beven. Pachamama is de bergen, de moeder van de zon en de maan, de echtgenote van eigen haar zoon Inti. Pachamama is goedaardig, gul met wat zij te geven heeft, de equivalent van Moeder natuur. In de 21e eeuw baseren veel inheemse volkeren in Zuid-Amerika hun bezorgdheid over het milieu op deze oude overtuiging. Zij zeggen dat er problemen ontstaan wanneer mensen te veel van de natuur wegnemen omdat ze daarmee te veel van Pachamama afpakken.

Wat zou jij aan Moeder Aarde willen teruggeven?

Ook hier weer een beperkt aantal lapjes stof, lichte dunne stofjes, die ik normaal ook niet gauw zou gebruiken.

Hier komt mijn fantasie vandaan om een boom te maken. Ik heb een prachtige oude knotwilg in de tuin. Toen het huis gebouwd werd heb ik hemel en aarde moeten bewegen om de boom te laten staan. Maar het is gelukt! De boom is oud, was ingescheurd door een te zware kroon en tijdens een herfststorm is een deel van de boom omgevallen, maar heeft gewoon weer wortel geschoten aan het uiteinde. In de vermolmde binnenkant zit het vol met insecten, er zit een stelletje tortels in, een winterkoninkje in een gat in de bast en koolmeesjes in het nestkastje.

 

Bij de crea5220 heb ik al eens een stuk bast geprobeerd te maken. Dit lukte aardig.

De boom:

Ik heb van schapenwol eerst de vorm van een boom gemaakt.

Ingepakt met folie, want geen idee hoe vast de textielverharder blijft plakken.

Ik heb een oud laken genomen en de afmeting van de lappen stof genomen om te kijken hoe ik dat om de boom kon krijgen. Ingesmeerd met textielverharder. Ik had nog een pot met bronskleur staan, dat scheelt verven, maar voor de echte opdracht wil ik de kleuren van de stof behouden. Je kunt de stof plooien, vastsmeren, vastzetten met dunnen breinaalden of met spelden, textuur erop maken met katoenvezels. 

Er moet een stuk een beetje openblijven om de binnenkant van de boom te zien.

De textielverharder blijft inderdaad heel erg plakken op de folie. Dat wordt plukken en scheuren en peuteren.

Er paste precies een conservenblik in. Makkelijk, dan blijft het goed staan. 

Ik heb met wol weer een vorm gemaakt van de gevallen tak, folie eromheen en stof met textielverharder. Het lukt allemaal en blijft allemaal goed plakken. 

Nu voor het echie. Ik ben begonnen met de lap groen/wit/zwarte stof. Ik heb hiervoor transparante textielverf gekocht, zodat de print van de stof te zien blijft. Alles vastgezet met spelden en deze bij de tweede laag er uitgetrokken. 

De lap bruine stof aan de andere kant van de boom.

Ik heb bij de bruine lap weer katoenvezels gebruikt om structuur aan te brengen. Met transparante textielverharder blijven deze vezels wit.

Toen alles droog was heb ik de katoenvezels voorzichtig donkerbruin gebrusht (een beetje vegend verven met een droge dikke kwast).

Deze kwam zonder problemen van de folie af. 

 

Ook hier paste het conservenblik in. De stof voor de afgescheiden tak heb ik gemaakt van een zeer los geweven bruine stof. O, wat was dat lastig. Dat schoof alle kanten op. 

Katoenvezels er op.

Ik heb de boog aan de onderkant gevormd door een potje er onder te leggen.

De lap groene stof heb ik ingesmeerd met textielverharder, zodat ik er makkelijk blaadjes uit kon knippen zonder dat het rafelde. Het is een redelijk dikke satijnachtige stof, maar wel van kunststof. Ik heb geprobeerd of ik eerst blaadjes kon knippen en daarna de rafels er af branden. Maar dat was me toch te veel werk. Rechtsonder zie je nog een gipsen hoofdje, dat ik nog ergens had liggen. Dit heb ik bruin geverfd en het kleine lapje erom gevouwen en genaaid zodat het op een creoolse hoofddoek lijkt. 

Ik heb takken uit mijn wilg geknipt en in de nieuwe wilg vastgezet op een stukje oase in de boom. De blaadjes heb ik met het lijmpistool op de takken geplakt. In de punt van de omgevallen tak heb ik ook een stukje oase gestopt en een paar takjes door de stof in de oase geprikt.

Kijk, hier staan mijn bomen bij elkaar.

Hier kun je het hoofdje zien dat ik aan een tak heb vastgemaakt. Er zat een haakje achter in het hoofdje, handig. Ik heb een stukje van de geweven stof gebruikt als omslagdoek, zo zie je ook de oase bijna niet binnen in de boom.

Aan de achterkant kun je goed de scheiding van de twee stoffen zien. 

Het is met de takken uiteindelijk nog een hoog werkstuk geworden.

Pachamama

Dit heb ik bij mijn foto geschreven: 

Ik heb Pachamama vormgegeven door haar te verbeelden in wat mijn ogen een onverwoestbare oer-boom is: de wilg. In mijn tuin heb ik een wilg, decennia oud, geknot, gescheurd, de helft gevallen na een storm, en toch groeit hij jaar na jaar opnieuw uit. Het leven in de boom is onverwoestbaar, er nestelen vogels en insecten in, hij zorgt voor schaduw en beschutting, kortom er zit een hart in deze boom. Zoals Pachamama in deze boom zit.

Ik heb zowel de groene nieuwe kant als de oude dorre kant van deze boom uit kunnen beelden. Zowel de stevige schors als de zachte, bijna vermolmde binnenkant.

 

Ik hoop dat mensen er net zoals ik in zien dat wat er ook gebeurt in de wereld, het leven veerkracht heeft en altijd weer opkomt. Ik vind dit een fijne gedachte.  

Ik heb hier echt lol in gehad. Het was goed dat ik veel ruimte in mijn atelier heb, want ik heb van alles kunnen laten liggen terwijl het stond te drogen.