De koperen knop en de tentoonstelling Textielgoed gemaakt en gemerkt

 

De koperen knop is een museum in Hardinxveld-Giessendam. Vorig jaar wilden we met onze CnutselClub een keer naar een tentoonstelling gaan, maar helaas...

Ergens in november zag ik dat er een kijkdag was voor mensen die mee willen doen met een expositie: Textielgoed gemaakt & gemerkt. Daar heb ik me voor opgegeven en ik mocht langskomen. Op de zolder lagen allerlei pronkrollen, schoolwerkjes en oefenlappen. Zó leuk!

Toen ben ik na gaan denken of ik zoiets in een oud-nieuw werkstuk kon maken. Ik had ooit eens in een kringloopwinkel een boekje gevonden. Het moet zo ongeveer in 1925 uitgegeven zijn. Hier kun je wat lezen over de geschiedenis van de mode-vakschool van mevr. Hendrikse-Knapen.

Ik wilde wel zo'n ouderwetse onderbroek of klepbroek maken. Ik heb er verschillende gezien toen ik nog de textielcollectie van het streekmuseum in de Hoeksche Waard beschreef. 

En zo'n onderbroek stond ook in dat boekje.

Helaas zonder de tekeningen er bij. Deze foto heb ik van de site van de modevakschool gehaald.

Dus ja, ik ben maar wat gaan proberen... met een tekening op een a4'tje en patroonpapier en een oud hoeslaken waar een scheur in zat. 

De taille was nogal ruim, de kuiten een beetje te strak en er mocht nog wel een tailleband bij. Dus heb ik het patroon nog een beetje aangepast.

Ik had van mijn vriendin Françoise wel eens wat écht oude lakens gekregen. Ik weet niet altijd of het katoen of linnen is. Maar ik vond een stuk dat groot genoeg was om er een broek van te maken.

Wat nog niet altijd meeviel :-)

Tja, en toen gingen alle winkels weer dicht en moest ik uitzoeken uit de spullen die ik in huis heb om de boel verder te maken.

Ik vond nog een bolletje mooi dun garen waarmee ik een randje met vlinders kon haken voor onder aan de pijpen. Daar haak ik iedere keer een vlindertje als ik op een zitting moet wachten op de rechtbank. Wonder boven wonder bleek het vlindertje precies in dezelfde kleuren uit te komen. Roze, wit en een beetje mintgroen. 

Wat een hobbezak, zeg! Voor- en achterpand zijn uit 1 stuk, zoals in het boekje staat. De naden middenvoor en middenachter en de beennaden heb ik met de lockmachine genaaid. En aan de zijkant moet een split komen. De zoom aan de onderkant van de pijpen zijn de zomen die in het laken genaaid zaten. Daar heb ik niets aan gedaan, zodat de broek zo lang mogelijk bleef. 

Toen moest ik weer even heel hard nadenken hoe ik ook alweer splitten moest naaien. Héél lang geleden had ik dit geleerd toen ik een koude oneindige Franse winter lang naailes had gehad bij een non. Dit moest weer met een ander lapje, maar dat komt toch aan de binnenkant te zitten. En de band was ook nog van een ander lapje. Maar het is gelukt.

 Ik heb in het voorpand 2 plooien gemaakt en in de band aan de achterkant heb ik 2 knoopsgaten gemaakt en daar knoopsgatenelastiek door gehaald. Ik had nog een paar oude knoopjes die ik ooit in Frankrijk op een rommelmarkt had gekocht in een mooi doosje.

Het randje aan de onderkant van de pijpen is precies 10 vlinders lang. Er moeten nog voelsprieten aan geknoopt worden. Het gehaakte randje heb ik met de hand aan de zoom vastgenaaid. 

En toen de versiering: iets met lint borduren in ieder geval, maar wat....

 

Iets met vlinders en bloemen of libellen. Ik heb verschillende voorbeelden gemaakt en heb lintjes en draadjes opgezocht die bij het gehaakte vlinderrandje pasten.

En toen maar begonnen...

En nog maar een keer passen om te kijken waar de vlinders kunnen komen..

Dit zijn ze uiteindelijk geworden.

Van vriendin Lida kreeg ik een lap roze linnen die er erg goed bij paste. De winkels waren nog steeds dicht en ik vind het moeilijk om de kleur via een website uit te zoeken. Daar heb ik een simpel bloesje met aangeknipte mouwtjes van genaaid.

Met verdwijnstift heb ik er een libelle op getekend en daarna heb ik het met lint geborduurd.

Dit is het uiteindelijke resultaat.

Met nog wat detailfoto's:

En wat accessoires in de maak:

Van het beursje heb ik hier een patroon gemaakt, naar een oud beursje uit het streekmuseum Hoeksche Waard. De oorbellen zijn een oefening in naaldfrivolité. De kleinste gehaakte vlinder wordt omgetoverd tot kettinkje.

O ja, de tentoonstelling heet Textielgoed gemaakt en gemerkt. Ik zal er nog ergens mijn initialen in borduren.... Nu hopen dat de tentoonstelling in september doorgaat.