crea 5220 week 20 gedicht

Gedicht, ik ben niet zo'n gedichten-mens. Als ik lees, lees ik liever een spannende thriller dan een gedicht.

Hoewel... gedichten horen er wel bij, met Sinterklaas. Dan maak ik voor iedereen een gedicht, gezellige rijmelarij.

Ik kan ook genieten van sommige raps, met hun alliteraties en tussenrijmen en woordspelingen. Maar er schiet me er nu geen te binnen.

Bij het thema gedicht dacht ik eerst aan poëzie en vervolgens aan poeziealbum. Ik heb mijn oude album uit de boekenkast gehaald en dan droom je toch weer even weg.

 

"Je bent mijn sprookjesdochter, mijn gouden koningskind, mijn lief klein sneeuwprinsesje, door paps het meest bemind, Ik zal je straatje vegen, ik maak je laantje glad, je stoot je niet aan stenen, aan vaders hand mijn schat."     

Hier kun je toch wel duidelijk merken dat ik het lievelingetje van papa was

"Doe als kind je kleine plichten, wees gehoorzaam lief en goed, wees geduldig en tevreden, altijd blij en welgemoed, Want bedenk je bent nog klein, maar eens zul je grooter zijn, wie als kind zijn plicht niet doet, doet het later óók niet goed"

Gelukkig trok mijn oma de verhoudingen weer recht. 

Mijn vader kende heel veel versjes (en mijn moeder nog heel veel meer spreekwoorden), daar ken ik er nog maar één van uit mijn hoofd:

Regen, regen, kom je weer

Straal je weer met stromen neer

Tover je weer regenbellen

Doe je weer de goten zwellen

Kletter je weer op de straten

Kun je dat nu heus niet laten?

Regen, regen, hoort eens aan

Stuur de zon, jij kunt wel gaan 

Toch zijn er een paar gedichten die ik wel mooi vind. Hierbij een die ik ooit gedeclameerd heb gehoord, en dat later een lied bleek te zijn:

De steen - Bram Vermeulen

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde

Het water gaat er anders dan voorheen

De stroom van een rivier hou je niet tegen

Het water vindt er altijd een weg omheen

Misschien eens gevuld van sneeuw en regen

Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee

Om hem dan glad en rond gesleten

Te laten rusten in de luwte van de zee

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde

Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten

Ik leverde 't bewijs van mijn bestaan

Omdat, door het verleggen van die ene steen

De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan

https://www.youtube.com/watch?v=_A7pTfsNzI0

En het gedicht dat ik ooit moest ontleden toen ik met mijn studie Frans bezig was. Ook hier heb ik een lied bij, na het gedicht:

Le dormeur du val - Arthur Rimbaud

C'est un trou de verdure où chante une rivière

Accrochant follement aux herbes des haillons

D'argent; où le soleil, de la montagne fière,

Luit: c'est un petit val qui mousse de rayons

Un soldat jeune, bouche ouverte, tête nue,

Et la nuque baignant dans le frais cresson bleu,

Dort: il est étendu dans l'herbe, sous la nue

Pâle dans son lit vert où la lumière pleut.

Les pieds dans les glaïeuls, il dort. Souriant comme

Sourirait un enfant malade, il fait un somme: 

Nature, berce-le chaudement: il a froid.

Les parfums ne font pas frissonner sa narine;

Il dort dans le soleil, la main sur la poitrine.

Tranquille. Il a deux trous rouges au côté droit.

Vertaald door Paul Claes:

De Slaper in het Dal

Een kuil vol groen waar een rivier door zingt

Die 't kruid met flarden zilver onbesuisd

Bespat; vanaf het fier gebergte blinkt

De zon: een klein dal dat van stralen bruist

Een jong soldaat, blootshoofds, met open mond,

De nek in blauwe kers gedompeld, ligt

In openlucht te slapen op de grond,

Bleek in zijn groene bed vol plenzend licht.

Zijn voeten in het lis, zo slaapt  hij. Zwakjes

Lachend zoals een ziek kind, soest hij zachtjes

Natuur, wieg hem vol warmte: kou heeft hij

De geuren doen zijn neusvleugels niet trillen;

Hij slaapt in de zon, één hand op zijn stille

Borst, rechts twee rode gaten in de zij.

https://www.youtube.com/watch?v=xTMCWN2WrsA

Nou, dit wordt weer een heel geschreven berichtje, vol gedachten. Niet vertaald in het Frans...

Als laatste heb ik een gedicht van Guillaume Apollinaire: Calligrammes.

Hier kan ik tenminste wat mee als ik een textielkaart wil maken. Ik heb eerst 3 keer geprobeerd om het op stof te printen, totdat de stof gescheurd en wel vast zat in de printer. Na het eruit peuteren van de stof en de stukjes papier heb ik maar besloten om het over te trekken op een lichtbak op een lapje stof dat ik in een pan met wol meegeverfd had.

Reconnais-toi

Cette adorable personne c'est toi

Sous le grand chapeau canotier

Nez oeil la bouche

Voici l'ovale de la figure

Ton cou exquis

Voici enfin l'imparfaite image de ton buste adoré vu comme à travers un nuage

Un peu plus bas c'est ton coeur qui bat

Bedankt voor jullie geduld om dit allemaal te lezen. 

Ik heb hier en daar wat geknipt en geplakt en de grootte van de letters veranderd. Ik hoop dat blogger het allemaal goed verwerkt.